τώρα που χάσαμε δέκα χρόνια απ τη ζωή μας
τώρα που αρνηθήκαμε τη ζωή στα χρόνια μας
οι αρτηρίες των ερωτευμένων φράζουν από κομμάτια προδοσίας
πιο πηχτά από αίμα, κυλιούνται σ' αυτό απελπισμένα.
οι αρτηρίες των ερωτευμένων φράζουν,
κι αυτό δεν είναι ρομαντικό ποίημα
είναι ρωγμή στα μάτια μας όπως τα κρύα πλακάκια.
είμαστε σπίτια γκρεμισμένα με πεσμένη σκάλα,
μετά από σεισμό,
δεν είμαστε πια κατοικήσιμοι ούτε για τις ίδιες μας τις φλέβες
σημανθήκαμε με κόκκινο.