εθισμός στον εθισμό

αναπνοή με αναπνοή μαθαίνονται οι άνθρωποι-

κόκκινο είναι να σε ερωτεύομαι και να με αρρωσταίνεις,

η επιθυμία σου να είναι δεμένη πάνω μου

να βυθίζομαι,να μπαίνει νερό στο μυαλό

και στην ψυχή μου,

να αδειάζουν όλα,

μα εσύ να επιπλέεις.

οι μέρες σέρνονται,και οι νύχτες φεύγουν γρήγορα.

πες μου,τα βλέπεις αυτά τα χέρια που σε αγγίζουν;

σε τρόμαζαν οι τρύπες που είχα για μάτια.

μπορείς να μην με κοιτάς αν δεν θέλεις,εγώ όμως,δεν γίνεται αλλιώς.

άνοιξα αυτές τις τρύπες για να σε βλέπω.

έσυ έχεις μια τρύπα στην καρδιά σου.άνοιξα κι εγώ μία, για να μοιάζουμε

(όταν σου λένε

σ' αγαπώ

ίσως δεν το εννοούν.

μια σκέψη είναι,δεν ξέρω

αλλά το σκέφτομαι.)

από τις λέξεις που 

δεν σου έχω πει 

όταν ακούω εθισμός

σκέφτομαι εσένα.

αντί γι' αυτό που δεν θέλω να μοιραστώ.

μία στιγμιαία επιθυμία,ασήμαντη για σένα

                                      διωγμένη ως ελαφρά ενοχική,από μένα.

νιώθω πως περιορίζεις οτι κόκκινο έχεις μέσα σου να δώσεις.

σαν να προσπαθείς με όλο σου το πάθος για να τα καταφέρεις.

και δεν σπας ποτέ.

μια λύτρωση που πληγώνει βαθιά.

μια λύτρωση που πληγώνει βαθιά

νιώθω πως,όταν καταλάβεις 

όταν δεις το λάθος που νομίζεις οτι σε ξεχωρίζει

δεν θα έχεις τίποτα να χάσεις.

(όταν μπορώ θα περιγράψω την

αγάπη μου για σένα )

τραυματικότητα

είναι να θέλω να σε πονέσω.να το θέλω και να το εννοώ.

να μη σε αγαπάω και να το ξέρω.

να νιώθω μέσα μου θυμό ανακατεμένο με παυσίπονα,

και να μη φεύγει από πουθενά.

να πιστεύεις πως ξέρεις αυτό το συναίσθημα-να θέλω να σε χτυπήσω.

τραυματικότητα είναι να μην έχεις πράξεις.

μόνο λόγια για πέταμα.

να είσαι μόνος και να πιστεύεις φταίνε άλλοι

τραυματικότητα είναι να μην αξίζουν δικαιολογίες στους ανθρώπους,

να μην στεναχωριέμαι γι' αυτό.

τραυματικότητα είναι να με χάνεις επειδή δεν καταλαβαίνεις.

είναι να σε χάνω επειδή δεν προσπαθώ.

είναι να νομίζεις πως με ξέρεις έστω λίγο,

να μην φαντάζεσαι πόση απέχθεια έχω μέσα μου,

να μ'αγαπάς στ' αλήθεια τελικά.

τραυματικότητα είναι οι φόβοι που σε βάζουν κάτω.

οι συμπεριφορές που σου επιβάλλουν.

είναι η απελευθέρωση από τις ενοχές σου.

είναι να νομίζεις πως ξέρεις πότε σου λέω ψέματα,

τραυματικότητα είναι να λέω ψέματα.είναι να μου προκαλείς τάσεις φυγής.

είναι να μην σε αντέχω.

τραυματικότητα είναι οι σκέψεις το πρωί.

οι λάθος μέρες.οι αλλαγές.ο πόνος.εσύ,εσύ κι εσύ.εμείς.

εγώ.

εσύ για σένα.

τραυματικότητα είναι να μην ξέρεις που μπορείς να φτάσεις,

να σε αδειάζουν και να περιμένουν αγάπη.

τραυματικότητα τους είναι να δίνεις αγάπη.να έχεις αγάπη να τους πατήσεις κάτω.

είναι να σε χάσω και να το καταλάβω αργά.

είναι να θέλω να σε χάσω.

τραυματικότητα είναι οι φορές που δεν σε θέλω 

και αυτές που σε χρησιμοποιώ στις σκέψεις μου.

είναι να καταστρέφω ωραίες στιγμές

τραυματικότητα είναι να μην καταλαβαίνεις κι εγώ να γελάω.

τραυματικότητα είναι το σφίξιμο,

είναι να σου κρατάω το χέρι,είναι να θέλω να σε βοηθήσω και να μην μπορώ.

τραυματικότητα είναι να μην νοιάζομαι.

τραυματικότητα είναι οι φόβοι που σε βάζουν κάτω.

οι συμπεριφορές που σου επιβάλλουν.

είναι η απελευθέρωση από τις ενοχές σου.

τέλος

είμαι υπερβολική και λέω ψέματα.όχι στον εαυτό μου αλλά σε όλους τους άλλους σίγουρα.

για τους δικούς μου ανθρώπους δεν κλαίω ποτέ ενώ για τους ανθρώπους των άλλων πάντα και οι μόνες τύψεις που μένουν μέσα μου είναι οι συνειδητές εκκρεμότητες.απ' την άλλη,αν νιώσω κάποιον καλά και δεν μου το προδώσει,μπορώ να του δώσω πολλά,να του μιλήσω για τα παραπάνω και να τον κάνω κομμάτι μου και επέκταση μου.απλώς είμαι πολύ περίεργη σ' αυτά και οι άνθρωποι απ' τη δεύτερη κατηγορία πάνε εύκολα -αν με πληγώσουν- στην πρώτη,ενώ το αντίστροφο δεν συμβαίνει ποτέ.

ίσως νομίζεις οτι φοβάμαι αλλά είναι οτι δεν με νοιάζει..!

και δεν έχει κάποιο νόημα αφού υποκρίνομαι ουσιαστικά

δεν είναι θέμα δύναμης,εγώ μέσα μου το σκότωσα

δεν είσαι(!)

το οτι κατηγορώ είναι κάτι,

αλλά το οτι κατηγορώ τον εαυτό μου γιατί σπάει,θα πρέπει να σε ανησυχεί. κάάάάάάάποια στιγμή θα καταλάβεις..

DSC04202

χτύπησε το τηλέφωνο.με ρώτησε αν πήρα το μήνυμα,της είπα ναι και πως βάζω παπούτσια.κλείσαμε,έσβησα τα φώτα γρήγορα,κλείδωσα και έφυγα.Έξω έκανε πάρα πολύ κρύο και χιόνιζε(!) 

«σαν να φεύγουν κομμάτια από σύννεφα».

Δεν θυμάμαι τι ακριβώς σκεφτόμουν στο δρόμο,περπατούσα γρήγορα πάντως και πήγα ασυναίσθητα από άλλο δρόμο,αλλά έφτασα πολύ εύκολα.έκανα δύο φορές το γύρο για να τους βρω,καθόταν δίπλα στο παράθυρο.Αγχώθηκα λίγο γιατί συνειδητοποίησα οτι δεν πρέπει να φοβηθώ αλλά να σου μιλήσω,με τρόμαξε το απότομο τώρα.της είπα πως δεν σε βρήκα,μου είπε που κάθεσαι,ήθελα να φύγω νομίζω.

{το γράμμα Α μόνο για σήμερα θα είναι για τους Ανθρώπους.

γιατί είναι πολλοί και όμορφοι.

έξυπνοι.

σίγουρα έξυπνοι,

ο καθένας με διαφορετικό τρόπο αλλά αρκετά ώστε να προχωρήσουν τη σκέψη σου,αρκετά ώστε να μην μπορείς να τους καταλάβεις αφού τους κοίταζες όπως είχες συνηθίσει με όλους τους προηγούμενους,και είχε πιάσει.

είναι περίεργοι ή διαφορετικοί αλλά και το γράμμα Α για την Αγάπη,μπορείς να τους το δώσεις.

πιστεύουν πράγματα που δεν σου είχαν περάσει καν απ' το μυαλό και έχουν δίκιο!

ξέρουν να σου εξηγήσουν,να σου μάθουν και έχουν όλοι,

κάτι να σου δώσουν-που αν δώσεις σημασία θα έχει και χρώμα.}

αγκαλιαστήκαμε,σου είπα γειά και έφυγα.εσύ πήγες απ' την άλλη.Χαμογέλασα νομίζω και ένιωσα πολύ καλύτερα,μία ανακούφιση.Μπήκα πάλι μέσα,ήθελα να περπατάω αργά για να μην κάνω θόρυβο αλλά δεν νομίζω να το έκανα τελικά.πήγα και έκατσα δίπλα τους,μετά από λίγο φύγαμε και τους είπα τι έγινε.Χιόνιζε ακόμη,και εκείνοι έκαναν βλακείες με το χιόνι που ήταν πάνω στα αυτοκίνητα,εγώ νομίζω κρύωνα-δηλαδή σίγουρα κρύωνα- και τους έλεγα να σταματήσουν,αλλά δεν το εννοούσα ακριβώς.μου άρεσε που ήταν χαρούμενοι και που ήμασταν μαζί και που σου είχα μιλήσει και ήσουν εντάξει.

α/κ/κ

(νιώθω ξύλινη,αν με βάλεις στο νερό θα βουλιάξω

νιώθω χάρτινη,αν μου βάλεις φωτιά θα με κάψεις)

ενώ δεν νιώθω τίποτα

όταν το μυαλό μου πηγαίνει σε σένα,

κάτι σφίγγεται μέσα μου,

έχω τον πόνο που μοιάζει με

ζήλια.

θα ήθελα να γράψω,να πω..

(θα ήταν όμορφο να σου έγραφα κάτι και να στο έδινα)

«η καρδιά μου στην καρδιά μου,στο λαιμό μου ένας κόμπος»

 κοιτάζω το αριστερό μου χέρι,που έχει μουτζουρωθεί.

σκέφτομαι,πως πρέπει να σε βγάλω απ' το μυαλό μου,

για να διαβάσω τουλάχιστον.

γιατί πρέπει να διαβάσω και θα.

ακούω κάτι ωραίο,αλλά με δυσκολεύει να συγκεντρωθώ.

ξέρεις τι,όλα είναι στο μυαλό μας,αυτό είναι το σημαντικό.

[ωστόσο δεν με αφορούν αυτά που νιώθει και κάνει,

λυπάμαι αλλά δεν το κάνω επίτηδες.]

δεν ξέρω..

όλα θα πάνε καλά(;)

νιώθω.ερωτηματικό.