θαμώνες ενός ουρανού

*ξυλοβάτης

και σε σκέφτομαι πάντα,και για όλα..γιατί μυρίζεις ασφάλεια και βάφεις κόκκινα τα θέλω μου.. μου δείχνεις το σωστό σ' όσα φοβάμαι να γίνω και μου καίς αφορμές για ψέματα.να σε χρειάζομαι γιατι σ'αγαπώ..

ζείς μέσα μου.σε ζέστη και παλμούς της καρδιάς,σε τρίξιμο και χρώμα από αίμα..ζείς μέσα μου και δίπλα μου φορές.σε γωνίες συχνά και σπασμένα γυαλιά,σε επικίνδυνο μετά και αιχμηρό τώρα..

λυπάμαι,μα ξέρω πως φταίω-μόνο,ηρεμώ όταν θυμάμαι πως μοιάζουμε.σε καταστάσεις αντιστοιχώ και νιώθω,δεν ξέρω πως να σε αγγίξω και αν κάνει,μα πάντα σε μετράω μαζί μου,δεμένη εγώ επάνω σου.κι είναι λάθος μου οτι διαφορετικο και ξέρω,πως είσαι κάτι πιο βαθύ και εγώ κάτι λίγο,μα δικό σου.

σε εκείνα που δεν ξέρω σε ψάχνω,κι όταν έρχεσαι μπερδεύομαι και φεύγω.μα σ' αγαπάω αλλιώς,υπάρχει ένα σκοινί που ξεκινάει από μένα και φτάνει σε σένα,κι αν το αφήσεις,θα μάθω να μοιράζω κλωστές κι όταν βλέπω σκοινιά θα τα θέλω κομμένα..θα σ'αγαπώ σε μέρες που νομίζεις πως όχι,θα σ'αγαπώ σ' όλες τις εποχές και θα φοβάμαι πως δεν θυμάμαι να διώχνω τα σύννεφα..

περίεργο αυτό.που αν πάθεις κάτι θα πεθάνω..κι όταν σε βλέπω είναι αλλιώς..

27.12

θα σε λέω αγάπη και θα σε νιώθω ελευθερία..

**    

(Ξέρεις..)

εγώ εκβίαζα τον εαυτό μου εδώ,

έκανα πως το ελέγχω,δεν με νοιάζει,

έλεγα πως μπορώ να γράψω τουλάχιστον,να υπονοήσω έστω.

κι έλεγα,απλώς δεν θέλω,αλλά μπορώ.

(σκεφτόμουν πως,θα ήθελα να ξέρεις,χωρίς να χρειαστεί να ψάξω τις κατάλληλες λέξεις,να τις βάλω στη σειρά,να ακούσω τη φωνή μου να το λέει)

θα θυμώνω,θα πονάω,θα αλλάζω,θα θυμάμαι,

κι όταν με νοιάζει θα αρρωσταίνω.

θα μοιράσω την αγάπη μου σε άλλους,

να φύγει από πάνω μου.. 

θα μετρήσω ελευθερία σε λάθη και 

θα είμαι συνεπής σε αντιγραφές που έμαθα καλά..

αλλά θα είμαι και θα είσαι

Υ.Γ.αλήθεια νιώθω πως δεν χωράει σε λέξεις

Υ.Γ.2.σ' αγαπώ

,

[σ' αυτά που αγαπάς οφείλεις να τα ξεχωρίζεις απ τ' άλλα}

[τα σχήματα κι οι γωνίες στους ανθρώπους][τους παρατηρούσε πάντα προσεχτικά][μη χάσει τίποτα απ' τα σίγουρα][όχι σημάδια και γρατζουνιές που φεύγουν αλλά το δέρμα][τα γόνατα][ανάμεσα στα μάτια][τις γραμμές στις παλάμες][τα μετρούσε όλα να τα θυμάται}

[τους μάθαινε απ' έξω][εσοχές][αριθμοί][χωρίσματα][τις πιο λεπτές άκρες][τι πονάει που][να τους ξέρει]

{{κι ότι παλιώνει θα το αγαπάω πιο πολύ][γιατί παλιώσαμε μαζί

μ.π.

νιώθω πως καταλαβαίνει.

πως εκπέμπω απέχθεια.

πως θα γυρίσει και θα μου πει 

«γιατί με νιώθεις έτσι?».

κι εγώ θα κρύψω τη φρίκη μου καλά -από φόβο-,

και θα απαντήσω κάτι σαν «όχι,εγώ..»

μα σιχαίνομαι να φοβάμαι.

θα άνοιγα ακόμη και μια τρύπα πάνω μου για να φύγει ο φόβος,

να πέσει κάτω και να κάνει θόρυβο.

σε σιχαίνομαι γιατί..

να γίνουν όλα όπως θέλω(!)

το μυαλό μου έχει κολλήσει,δεν μπορώ να κοιμηθώ σχεδόν..

το σκέφτομαι συνέχεια

ξέρεις,που ακόμη κι αν δεν γίνουν όλα όπως θέλω

εγώ να το 'χω ζήσει..(!)

-

βγαίνει ζέστη από την κλειδαρότρυπα
(τα χέρια μου μυρίζουν ακόμη)



σκεφτόμουν εσένα,εμάς βασικά.
ήμουν εντάξει




δεν. ασφάλεια από ποια μεριά νιώθεις απόψε;

(και μένω στεγνός και είμαι αριθμός)
αν θες,μπορώ να σου περιγράψω τέσσερις στιγμές όμως. 

-

(να αναπνέεις απ' το διάφραγμα,που να φτάνει το κάψιμο μέχρι κάτω,ε)

ρε έμαθα τι υπάρχει μετά τον φόβο.

.

 θα (σε) ήθελα_

σε εκείνα που ήρθαν 

(κάψε τις νύχτες μου)

και σε κείνα που έφυγαν

(σβήσε τις μέρες μου)

_αλλά θα (μου) περάσει