C*

Σε κοιτάζω και ψάχνω τι να πω.

Μετα κλείνω σφυχτά τα μάτια μου

και εύχομαι με όλη μου τη δύναμη να 

φύγεις.

Τι μπορώ να πω δηλαδή?

Αν έφευγες θα το έκανες πολύ πιο εύκολο.

Σαπίζεις δίπλα μου, δεν το βλέπεις?

Αν έφευγες.

Μακάρι να έφευγες.

Δεν το αντέχω.Δεν σε αντέχω.

Δεν αντέχω να με κοιτάς.

Εγώ ούτε μία μέρα

ούτε μία μέρα δεν μπόρεσα να σε κοιτάξω

χωρις τύψεις.Ούτε μία!

Δες.

Με ζεσταίνεις

ενώ εγώ σε καίω.

Προλαβαίνεις να φύγεις.

Για λίγο.

Εγώ απλά δεν προλαβαίνω πια..

Κατάλαβε το και φύγε.

υπάρχεις.

Υπάρχουν μέρες που φοβάμαι πως θα φύγεις..

                                                  ..Μετά σκοτεινιάζει συνήθως.

Ομως σπάνια έτσι.

Και τώρα αυτό που μου λείπει όσο τίποτα..

                                                  ..είναι αυτές οι σπάνιες μαύρες μας στιγμές.         

                                                  Αυτό το σκοτάδι που το αναζητώ πια τόσο έντονα.

                                                  Αυτό

                                                  ..που χάνω κάθε ίχνος απ το κόκκινο σου.

δεν έχω χέρια να σε αγγίξω... 

 Γερνάμε μαζί,

αλλά θα πεθάνω μόνο εγώ.

αγάπη μου.

GetOut.

  κοιτάς ψηλά.

πάλι άργησες να γυρίσεις,

αλλά δεν θα ρωτήσω που ήσουν.

Δεν με διασκεδάζει πιά

ούτε αυτό.Ούτε

να βλέπω την αμηχανία

στα μάτια σου.

 τι νομίζεις

ότι είσαι

πέρα από

καπνός?

Ερχεσαι δίπλα μου και μου χαμογελάς.

Η αλήθεια είναι πως έχεις βελτιωθεί πολύ 

σε αυτό το τράβηγμα των μυών.

Σου χαμογελάω κι εγώ.

Ετσι κι αλλιώς δεν με βλέπεις.

-Πως πέρασες?

Σε ρώτησα-Πάλι.

Και το μετάνιωσα-Πάλι.

Σου έδωσα 

Πάλι.

την ευκαιρία

να φανταστείς

πως σου αξίζει!

Κρατάς τα χέρια σου σταθερά

και ετοιμάζεσαι να με αντιμετωπίσεις.

Και ακόμα δεν βαρέθηκες.

Και ακόμα δεν σιχάθηκες τον εαυτό σου.

και

σε 

φαντάζομαι

να

ζητάς 

βοήθεια

και 

εγώ

να 

σου 

απαντάω

πως

είμαι

απασχολημένος

με 

το 

να

σου

προκαλώ

πόνο.

  τι νομίζεις

ότι είσαι

πέρα από

καπνός?

22.17 περίπου

Κατεβαίνω την κατηφόρα

και όπως κάθε φορά

φαντάζομαι κάποιον άλλο

να το κάνει.

Κάποιον πολύ όμορφο συνήθως

με ζεστά μαύρα ρούχα

και ένα κόκκινο κενό μέσα του.

Φαντάζομαι κάποιον

που είχε αυτο το κάτι

όμως το έχασε.

Η μάλλον άφησε να του

το πάρουν.

Δεν έχει τόσο σημασία..

Είναι αυτό που θα μοιάζω στο

τέλος της δεύτερης ζωής μου..

Και είναι ότι πιο μάυρο μου έρχεται

στο μυαλό.

Και συνεχίζω να κατεβαίνω.

Κάποιες φορές..

 Κάποια βράδια..

 Προσπαθούσα να 

συγχρονίσω την αναπνοή 

μου με τη δική σου.

 Σχεδόν ποτέ δεν τα κατάφερνα.

Καθυστερούσα.

 

κλαδιά

-Κουράστικες?

-Ημουν κουρασμένη από όταν ξεκινήσαμε.

Καθόμασταν κάτω δίπλα δίπλα.

Ενιωθα πραγματικά καλά.

Είχε ζέστη και ήμασταν κάπου μακριά.

Στο είχα πεί αυτό,νομίζω

Δεν ήσουν καλά,

είχες συγκινηθεί περισσότερο από μένα.

Τώρα ίσως καταλαβαίνω(λίγο)

-Σκέψου το!

-Το σκέφτηκα.

Και κατέληξα πως όχι.

Δεν μπορώ να θυμηθώ πολλά.

Μπορώ όμως να αναγνωρίζω το χρώμα

με κλειστά μάτια.

                                                                                    

-Αλλάζω τις αναμνήσεις νομίζεις?

-Δεν ξέρω

-Δεν μπορείς να ξέρεις

Χθες ο ουρανός

είχε κάτι πολύ όμορφο.

Τόσο όμορφο που 

έμεινα σε σας

για ώρες.

εικόνες.

Νομίζω δεν μπορώ να με κρατήσω πιά.

     

Νομίζω μου έφυγε.

Θα ξαναέρθει σύντομα όμως.

Σαν μπλε άκρη στο μαύρο.

Και τότε θα σου πω..

what else should I write..?

I dont have the right..

What else should I do..?

All apologies..

In the sun...

κάθε V χρειάζεται μια i,ή έστω μία vi.

χμ.

Θα έλεγα ότι μοιάζω με ii

Εσωτερικά σίγουρα ναι,αλλά γενικά θα ήταν υπερβολικό.

Οπότε καταλήγω ότι μοιάζω με vi 

και αναρωτιέμαι για σένα.

Σίγουρα σε χρειάζονται πολλοί και πολύ.

Οπότε κρατάμε i,iv,V

~i μάλλον όχι.

Δεν πιστεύω ότι επιτρέπεις 

τόσο έντονη την παρουσία σου.

~iv οχι.

Πολύ μπλε για να σου ταιριάζει.

χμ.

Δεν έχει σημασία το 

'που' και το 'πως'

Αν και το 'με ποιούς' 

υποθέτω πως έχει.

Ομως και πάλι δεν σε αλλάζει.

Αρα..   V...(?)

{ [(Για μένα δεν είσαι)] }

Εχεις.

το πράσινο της vii και το κόκκινο της ii

Διαγράφω την vii,γιατί δεν έχει περιθώρια.

ii λοιπόν.

Δεν είμαι εντελώς σίγουρη

αλλά μάλλον.

Πριν από την V

και γύρω απ την vi.

Αλλά και πάλι χρειάζεσαι μια I.

2611

Κάθομαι κάτω και κοιτάζω γύρω.

Ουσιαστικά πιστεύω ότι 

δεν παρατηρώ κανέναν αλλά 

υποσυνείδητα το κάνω σίγουρα.

Νοιώθω καλά που κανείς δεν 

μπαίνει στο κεφάλι μου.

Μπορείς να δημιουργήσεις ότι ιστορίες θέλεις <ή δεν θέλεις> έτσι.

Μας πλησιάζει καποιος,δεν βλέπω

Ισως να ήταν και δύο αν και αυτό μάλλον θα το πρόσεχα.

Αλλάζω διάθεση.

Σηκώνομαι και μπαίνω μέσα.

Είναι σκοτεινά και ήρεμα.

Ωραία σκέφτομαι.

Κοιτάζω γύρω και νυστάζω

Κάποιοι προσέχουν,άλλοι πστεύω πως όχι.

Στο σκοτάδι συνήθως αφήνουμε ελεύθερη 

όλη μας την κούραση.Μας καλύπτει αρκετά.

Πάλι δεν μπορώ να συγκεντρωθώ 

αλλά σταματάω να προσπαθώ γρήγορα.

Αισθάνομαι μακριά και χαίρομαι για όλο αυτό.

Είναι κόκκινα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο

Εσωτερικά.

Εξω πάλι.

Μα έχω ότι κόκκινο χρειάζομαι, πάνω μου.

Και συνεχίζω     να χαίρομαι 

αλλά και να νυστάζω.

Γυρίζω πίσω.

Κάθομαι πάλι και προσέχω ποιοί λείπουν

Ισως καταλαβαίνω τελικά κάπως.

Δημιουργώ την εντύπωση στον εαυτό μου ότι μυρίζει χώμα

Σκέφτομαι το πράσινο.

Πράσινο,σκέφτομαι και ζεσταίνομαι 

μα κρύβω τον αέρα μου.

Το τίποτα ακόμα αλλάζει χρώμα.

ε.κ.

Είναι Παρασκευή
και όλα είναι καλά.
Είναι όπως τις περσινές Παρασκευές 
που μου είχαν λείψει τόσο.
Τελείωσα τα μαθήματα 
και χάρηκα που όλα πήγαν καλά τελικά
Και ύστερα μου βγήκε η κούραση όλης της βδομάδας.
μαζι με αυτό το κρύο και χαιρόμουν τόσο.
Περπατούσα αργά και ένοιωθα ευτυχισμένη.
Εφτασα και σας βρήκα
ήταν όλα τόσο πορτοκαλί.
Συνάντησα για λίγο
όλα όσα μου θύμιζαν 
το προηγούμενο καλοκαίρι 
και χειμώνα μαζί.
Ομως το σημαντικό είναι
πως εσείς ήσασταν πάλι κοντά μου
ακόμα και εκέινοι που δεν ήσασταν εκεί.
Σας άκουγα να μου μιλάτε
και γελούσαμε μαζί.
Οπως πέρυσι,
που όπου είμασταν είχε μουσική
είτε γιατί πηγαίναμε σε αυτήν
είτε γιατί ήσασταν κοντά μου.


Σας αγαπάω.

~

:)

[Πιστεύω] Δεν είμαι έτσι
(καλύτερα να μην την ξαναπώ αυτή τη φράση~)

'σήμερα' δεν το περίμενα
αλλά το άκουσα.
Δεν πρέπει να αμφιβάλουμε για τ' αυτιά μας...(?)
[πρέπει]
Σίγουρα πρέπει
'Ισως ακούμε οτι θέλουμε να ακούσουμε
ότι θέλουμε να πιστέψουμε
ότι περιμένουμε, για να πούμε 'το ήξερα'
και να φύγουμε χωρίς τύψεις.
Πάντως εγώ το άκουσα
Ξέρω τι σκέφτεσαι
[δεν με νοιάζει όμως]
Ούτε εγώ το περίμενα
ούτε γω το ήθελα
αλλά έχει τοσο μικρή σημασία
[ήταν σήμερα χωρίς να είναι παρον.
Είναι καφέ χωρις να το πιστεύω]
Τώρα το προδίδω [δεν] νομίζεις?
τουλάχιστον τώρα είναι κάπου
και θα το θυμάμαι όχι επείδη
έγινε αλλά επειδή είναι εδώ.
[Κατα τ' άλλα το έχω ξεχάσει ήδη:)
μα θα συνεχίσω να το ακούω στ αυτιά μου για λίγο
αν δεν σε πειράζει~]

წითელი მუსიკა

..Με σένα

υπάρχει πάντα

αρκέτη μουσική στον αέρα

Σε ακολουθεί

και αφήνει κόκκινα σημάδια

πίσω σου.

[μου] Φτάνει να σκεφτείς απλά τα χρώματα και θα καταλάβεις..

παραίτηση

Το να παραιτείσαι από μια προσπάθεια σημαίνει ότι
ενδίδεις στη φώνη που λέει πως ''δεν έχει σημασία''

Κι όμως έχει.Το ξέρεις πως έχει.

Κάποιες φορές το μόνο που έχουμε να κατανικήσουμε είναι η ίδια μας η επιθυμία να εγκαταλείψουμε τιην προσπάθεια
 
Αν υπερνικήσεις αυτήν την επιθυμία, μπορείς να υπερνικήσεις τα πάντα



 
Ποτέ μην εγκαταλείψεις τα όνειρα σου

Ποτέ μην εγκαταλείψεις τον εαυτό σου

Ποτέ μην παραιτείσαι
Ποτε.
Μα ποτέ.




Η επιτυχία δεν είναι οριστική.
Η αποτυχία δεν είναι μοιραία.
Αυτό που μετράει είναι η δύναμη να συνεχίζεις  
Τσώρτσιλ Ουίνστον

εσύ?

* Θέλω να φέυγω
*Γιατί.?...
*Δεν είναι.
*αα
*Κάποιες φορές θέλουμε να το πιστέυουμε (απλά)
* Εσύ?
*Εγώ . το ένοιθα
*Τότε.....?     [ΤΟΤΕ]
*Τώρα είναι όπως τότε αλλά..
*Μπορούμε να σταματήσουμε αν θέλεις
*Το κακό είναι οτι (θα) θέλεις εσύ
*Oχι

. . . .

είναι πράσινο και καφέ
όμως δεν μπορείς να
με κάνεις να αγαπήσω
το καφέ και το πράσινο (?)

empty bottle

The colours run away as the sun fades the day
I find it so hard to find the right things to say

I know that when I have to leave and close it all down, 

(Im losing everything that you have made me)

Let the sea roll over me and wash me away, 

let me slide deep beneath this crushing blue

the light in the night and the stars on your face, 

(you are everything that surrounds me in this place),

I am the hollowness the empty bottle at the end 

I am the falling part playing at pretend, 

I want that feeling back deep inside my heart.

Lay down these feelings push them all aside, 

crawl out into the light my love

I cannot hide, 

searching for togetherness on the other side, 

a thousand bullet holes this love cannot die, 

I am the hollowness the empty bottle at the end, 

I am the falling part playing at pretend 

{Ε}

<3 18.